Piccolo Cafe ve son haller

5 Haziran 2012 Salı



Sonunda Bodrum'da çocuklarla gidilebilecek uygun bi cafe buldum. Zaten yeni açılmış, biz İzmir'deyken.. Aslında kuzular için bir sürü yer araştırıyorum.Bazen yalnız, bazen yaşıt çocuğu olan arkadaşlarla gidiyoruz. Ama benim ve çocuklar için en makul yer burası gibi geldi. Bi kere işletmecilerini çok beğendim. Karı-koca birlikte çalışıyorlar. Ebru Hn. çoğunlukla üst katta çocukların yanında. Onlar oynarken, atlayıp zıplarken ben de kahvemi içip iki satır bişeyler okuyabiliyorum yada diğer annelerle sohbet muhabbet..



Konu hep bizimkilerin yaş farkına, farksızlığına daha doğrusu, işin zorluğuna vs geliyor hep..
Bizde genel durum şu aralar şöyle; Melek Güneş'in 2-3 yaş krizleri neredeyse 1 ay önce bıçak gibi kesildi. Geçen ay İzmir dönüşü 3 günlük Marmaris tatilimizde üniden arkadaşlarla, onların çocukları vs çoook eğlenceli günler geçirdik ve eve döndüğümüzde bambaşka bir MG vardı.. Uzun süredir canımızı bir hayli sıkan tırnak yeme, daha doğrusu tırtıklama da kesildi. Hemen her cümle 'Annecim, babacım'la başlıyor. Eski iddialaşmalar, gereksiz inatlaşmalar yok, daha kolay ikna olan, paylaşımcı ve tabii ki daha mutlu bir MG var, inanılmaz mutluyum o yüzden.
Tabii ki arada yine oluyor ufak tefek sürtüşmeler, bizimle, kardeşiyle, kendisiyle, ama artık bunlar ne bizi ne çevremizi ne de onun sinirlerini yıpratacak şekilde..





Vee o malum 2-3'ler Uluç Ege'ye geçti tabii ki. Ben inanılmaz sabır testlerinden 2. kez, farklı şekillerde geçiyorum bu yaz da.. MG'ninki kadar olmasa da hemen hemen aynı ısrarda ağlama krizleri, hırçınlık, saçma ve olması imkansız isteklerde manasız bir ısrar..
Geçen seneki kadar sabırlı olamadığımı görüyorum bazen.. Çünkü Uluç Ege'nin severken bile insanın canını yakan bi yanı var. Hiçbişey yokken bile gelip cimcikleyebiliyor, çaktırmadan ısırıyor bazen. Ama bunları başkalarına değil sadece aile bireylerine yapıyor.
Geçecek biliyorum, o yüzden uykusuz ya da aç ya da yordun olduğu durumlarda inatlaşmadan, ağam paşam sen büyüksün şeklinde idare ediyoruz..



Hmm, nerden geldik buraya..Evet Piccolo Cafe, süper biryer. Benim için temiz, nezih, çocuklar için inanılmaz eğlenceli..Bodrum'a yolunuz düşerse Oasis'in karşısında, Türk Telekom sırasında görürsünüz mutlaka. Giderken bize de haber verin, hep beraber takılalım..

2 yorum:

a. gizem dedi ki...

ikisi de kocaman oldular :) daha bebeklerdi hatta mg ye hamileydin :) ve okudukça anlıyorum ki çocuk büyütmek çok sabır işi.. bodruma sevgiler :)

elfeyp dedi ki...

Senin de gözünü korkutmayayım Gizemcim, ben bunları anı olsun diye yazıyorum. Bugünlerde biraz zor evet, ama genele bakarsak, annelik dünyanın en güzel şeyi..Umarım dilediğin zaman sen de yaşarsın..