eyp'nin turuyla birlikte içime dolan kasveti 2 tüp serum geçiremedi.
Hiç geçmeyen 18 günü yarılarken önce Zeyno'nun düğünü oldu.
Fotolar daha sonra artık..
Melek Güneş, minik duvağıyla, Uluç Ege de papyonuyla masalarda kucaktan kucağa gezdi..
Cts günü de bebecikleri ilk kez bırakarak İzmir'e gittim. Abijim nişanlandı Kocaeli'nde.. Herşey mükemmeldi, bir de biz maaile olabilseydik..
İzmir'e gitmeden babanesi Uluç Ege'yi bisikletine bindirdi, Melek Güneş'i de kucağına aldı, ördekleri sevmeye.. Ben de yavaştan sıvışacaktım ama önceden anlattım Güneş'e. 'Ben dayıya gidiyorum, sen uslu duracaksın dimi?' Hmmm, birşeyler geveledi.
Ayrılırken, 'Aaa, babanee anne ağlıooo' dedi, iyice koptum. Aklımda bin türlü senaryoyla önce İzmir'e ordan sabaha karşı İzmit'e, pazar günü nişan, akşamüstü İstanbul'a havaalanına ve Hollanda uçağındaki bomba ihbarı nedeniyle 1,5 saat rötarla gece Bodrum'a. Beynim allak bullak oldu ama gitme nedenimi düşündükçe yorgunluğumu hissetmez oldum.. Bundan sonra tek dileğim onlar için herşeyin başladığı gibi devam etmesi...
**********
Bu arada maalesef, bir türlü yakamı bırakmayan hastalık, yorgunluk, geceleri uykusuzluk, gündüzleri telafi edilmeye çalışan uykuyla şebeğe dönen ruh hali, birden bastıran sıcaklarla yerlerde tansiyon ve sonuç 50 kilo ben!!!!
Bir de üstüne ne kadar kötü göründüğümü ısrarla tekrarlayan eş dostla hepten boka saran beynim, gerim gerim sinirlerim..
Hayır ben sana 'Vay beee, öküz gibi yiyorsun valla, göt göbek karışmış!' diyor muyum ki sen benim hakkımda yorum yapıyorsun.
Çoook sevdiğim Üstün Dökmen der ki, ' Kilo, yaş, maaş sorulmaz, yorumu yapılmaz!!' Bu tabii görgü kurallarıyla ilgili birşey, herkesten beklemek benim hatam..
Her neyse kendimi yoğun bir programa aldım ve anladım ki benim için kilo almak vermekten çok çok daha zor. Çocuklarla kahvaltı, onlarla süt, öğlene doğru muhallebi, öğlen yemeği, akşamüstü meyve, yoğurt vs.., akşam yemeği, uykudan önce süt.. Beraber büyüyoruz yani.. Sabah Pharmaton, akşam Supradyn. Ultrason, idrar, kan testleri, guatr vs tertemiz ama 1-2 ayda verdiğim 7 kiloyu almam şimdilik hayal gibi görünüyor..
******
Yorgunluk?! O da ne demek?!?!
30 Haziran 2010 Çarşamba
Gönderen elfeyp zaman: 13:01
Etiketler: Abijim, kaptan, miniğim, miniğim jr
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
cok kizdim o kisilere... Sorduk mu kardesim nasil gorunuyorum diye... Bugun ayni seyi bir hocam anlatti. Dogumdan 2 ay sonra gittigi bi dugunde insanlar tek tek gelip ne kadar sisman ve kotu gozuktugunu soylemisler...
Aman saglik ihmale gelmez. B12'ine demirine baktirdin dimi? Bol bol bakliyat ye, protein cok var icinde.. Cok fazla hayvansal yag almadan protein birikir... cok cok gecmis olsun. (O muhallebilerden yerken benim icin de ye, cok severim).
Boşver elifcim,ikisini birden büyütüyorsun işte.Bir iki seneye kadar hepsi uzak bir masal olarak kalıcak...
Zayıf olman da süper ,kilolu olupta napıcan.Bence sadece uykusuzluk seni yormuş o kadar,2 çocuk annesi manken kıvamlı bir kadınsın bence süper bu durum.
Sana kusur bulanlar koca popolarına baksınlar dediğin gibi...
geçmiş olsun...
Yorum Gönder