Yoruma.küfüre açık post

Bu 2. vukuat. 3. şanslıya çok fena dalıcam, kararlıyım.
Dün pazara gittik. Her pazar dönüşü olduğu gibi içindeki küçük parka gittik. Çok kalabalık yine. Melek Güneş, babanesiyle tahteravalli peşinde, ben de Uluç Ege'yi uçuruyorum kaydıraktan. Bir sürü anne, baba, anneanne...Zaten her park bir küçük aile panoraması. 3-5 dk içinde herkesin tarzı anlaşılıyor. Kimi çocuğun tepesinden inmiyor, kimi saldım çayıra modunda 3 yaşında kızın dizleri yaradan görünmüyor.
Ama biri beni delirtti.
Salağın teki, baba olduğuna inandıramaz beni kimse, 4-5 yaşlarındaki oğlunu başladı dövmeye. Evet, dövüyor resmen gözümüzün önünde. Doyamadı bu sefer dizlerinin arasına kıstırdı yüzüne de vuruyor dallama. Pazarcı adamlar arkadan 'Yeter abi artık.' falan demeye başladı. Yok duymuyor, şerefsiz.
Benim kulaklarım uğuldamaya başladı çocuk ağladıkça. Bir başladım adama bağırmaya. Nerden geldiğini anlamaya çalıştı önce, hık mık bişeyler.
Ulan, şerefsiz böyle sağlıklı bir evlat için millet bir servet harcıyor, doktor peşinde koşuyor tüp bebek için. Ne biçim babasın sen? Gerizekalı....şeklinde uzayan çemkirmemin arasında 'Ben babasıyım, sen kendi çocuğuna bak!' lafını duydum bi.
Biraz daha saydırdım, bu arada Uluç Ege de kucağımda. Onlar olmasa zaten daha büyük olay çıkarırdım ama...
Çıkarken baktım, çocuk kenarda anasıyla pusmuş oturuyor. Sonradan farkettim onu da. Bilsem anasına dalardım önce. Nasıl dövdürürsün sen çocuğunu yaa!!Salak o yarma haliyle bi de koca dayağı da yiyordur!! Çocuğun elindeki oyuncak tabanca da cabası. Nasıl bir zihniyetle alınırsa çocuğa tabanca?!?
Daha önce de ünide okurken bir babaneye dalmışlığım var böyle.
3.nün şansı yok. Ben dövücem bu sefer!!