Cevap-lı-yorum

Yazdıklarıma blogdaşlardan yorum geldiği zaman çok seviniyorum. Ben de beğendiğim, not bırakmak istediklerime hemen yazıyorum. Ama cevaplama konusunda biraz tembelim sanırım. Bazıları tek tek teşekkür cevabı yazıyor. Ama benim bırakın teşekkürü, bazen sorulan sorulara cevap yazacak vaktim olmuyor ya da cevap bir post kadar uzun sürüyor, vazgeçip buradan yazmaya karar veriyorum.
Bu sefer de öyle oldu.
Adaşım Elif sormuş ikinci bebeğe cesaretimi.
Daha önce de şaşıranlar ve tekrar tekrar soranlar olmuştu. Buradan anlatayım istedim. Uzun bir giriş oldu :)
Şimdi efenim, ben daha önce de bahsettiğim gibi annemin canını epey yakarak, bir de sanırım ikizimin de alması gerekeni alarak gelmişim bu fani dünyaya. Çünkü ben doğduktan sonra bir oluşamamış kesecik daha çıkmış. O zaman doktoru anneme, bir dahaki sefere ikizleri olabileceğini ya da benim ikizim olabileceğini söylemiş. Anneciğim, yazık zaten 2 senede 2 tombalak bebe, hem de normal doğum yapınca bi daha tövbe demiş. Ama benim yıllardır içimde 'Acaba'sı kalmıştı. Ya benim ikizlerim olursa?? Hem de bir kız bir erkek!! Bebek konusu açılınca aklıma hep bu ihtimal gelmişti.
Güneş Hanım yalnız gelmeyi tercih etti.
Hiç keşke demedim.
İlk başlarda zor geçen hamilelik günlerim ve bebeğimi kendim büyütmek istediğim için işimden ayrıldım.
Diğer yandan eyp'nin hiç kardeşi yok ve tanıştığımız günden beri bundan yakınır. Kardeş deyince içini çeker, tek çocuklu ailelere kardeşsiz bırakmayın diye küçük emrah pozları yapar. Benim hiç kardeşim olmadı biliyormuuussuuunn???
Tüm bunlara bir de benim tamamen kişisel nedenlerden dolayı 30'dan önce şu hamilelik, doğum...vs konularını kapatmak istemem eklenince, bir de doktorumuza olan sonsuz güvenimiz, kendisinin sezaryan uzmanlığı ve benim ameliyat sonrası extra özenimle çok iyi geçen ameliyat sonrası halim... derkeeeeenn Melek Güneş, 2 aylıkken yeni bebecik de hiç nazlanmadı, bizi bekletmedi, kondu geldi aramıza.
Bu benim, daha doğrusu bizim aile oluşumuzun hikayesi.
Herkesin kararları, tercihleri, yaşam tarzları çok farklı.
Bizim böyle bir hayalimiz vardı. Çooook şükür ki, gerçekleşti. Herkesin hayalleri gerçek olsun bizimki gibi.
Yorum bırakan tüüüüüüüm arkadaşlarıma buradan teşekkürler artık, öptüm hepinizi....

- Resim, 8. ay kontrolü için doktor teyzesinde sırasını bekleyen Melek Güneş'in sonunda binebildiği oyuncaklarla çekildi.
Daha önceki seferlerde içerde hep sümüklü, gripli bebeler olduğu için eyp sokmak istemiyordu odaya :)