Bal ile Kaymak

Oğluşumu emzirdim. Kızım babasının ninnisiyle uyudu. Sıra geldi bloga..
Uluç Ege'nin 12 çıkan sarılık değeri dışında can sıkıcı birşey yok çok şükür. Hatta çoook güzel geçiyor günler. eyp'nin 29'undaki turu da iptal oldu. Her anımız beraber geçiyor. Güneş de epey ayrı kaldığı ilk sezonda babasına doydu.
Uluç'un sarılığı içinse gündüz annemin, gece de eyp'nin desteğiyle tüm gün uğraşıyoruz. Henüz çok güçlü ememiyor beni. Sarılığı öğrendiğimiz ilk gün epey uyudu. 2 kere çekip sızdı.
Yorumlardan belki tanımışsınızdır EmirAli'nin annesi sağolsun süt sağma makinasını getirdi bana. O olmasa çok zorlanırdık kesin. Sürekli sağdım sütümü. Zorla uyandırıp emzirdim arada. Son 2 gündür alıştı epey emmeye. Güçlendi sanki daha da :) Yarınki kontrolde belli olacak bakalım sonuçlar.
Benim de dikişim alıncak. Bu sefer daha değişik yapıldı sezeryan. Geriye hiç iz kalmadan. Benim için önemli değildi aslında ama umarım eskisi gibi sağlıklı ve sorunsuz olur.





Şimdi gelelim fotoyu neden çektiğime.
Bebeği Melek Güneş civarı olan epey blog arkadaşım oldu. Yani henüz yaşına girmemiş ya da yeni giren... Annelere çocukları herzaman küçük görünür. Bana da öyleydi.
Taaa ki Uluç Ege doğana kadar. 2 gün hastanede kaldıktan sonra eve geldik. Melek Güneş arada 1-2 kez geldi hastaneye. Ben doğumdayken de eeeen sevdiğim beyaz elbisesiyle karşıladı bizi.
Eve geldiğimizdeyse kendimle gurur duydum resmen :)
Benim ufacık tefecik dediğim, kucağımdan indirmeye kıyamadığım kuzucuğum, kardeşinin yanında bir minicik danacık oldu çıktı.
Onun yaklaşık 3 katı kadar olduğu için ayaklar dombili, kucağa sığmıyor gibime geldi. Henüz tabi ki kucağıma alamıyorum. O da ilginç bir şekilde anlıyor olanları.
Yerde ya da yatakta birlikte oynuyoruz ama kucağa gelmek istediğinde anneannesine sesleniyor, ona uzatıyor kollarını.
Yani demem o ki blogdaşlarım. Yeni doğum yapan birileri varsa bebeğinizi alıp gidin. Aradaki farka inanamayacaksınız. Hafıza çok nankör. Melek Güneş'in başını bile tutamadığı günler olduğunu nasıl da unutmuşum..
2 çocuklu olmaksa çok çok ilginç. Yatak odasında oğlumun saçlarını okyaşıp emzirirken, kulağım salonda bıdır bıdır konuşan kızımda. İkisine bakıyorum bazen. Birbirini çooooook seven iki insandan iki minik parça. Ömürleri boyunca birbirlerini çok sevmelerini, hiç kırmamalarını diliyorum sonra..Bu minik ayaklar farkı yollara gitse de kalpleri hep yanyana çarpsın istiyorum....